روژه یوه میاشتني اخلاقي کورس دی چې ډیر څه باید پکې زده کړو او ترټولو مهم یې په ځانګړي توګه زموږ افغانانو له پاره مینه او تسامح او بل بښنه ده دا خوی او دا ستر انساني اخلاق دیوي دینداره او پاکي ټولني له پاره ترټو
لو لومړی درجه اهمیت لرې او که په روژه مبارکه کې مو دا خوی خپل نکړ بل وخت یې ترلاسه کول سخت دي ځکه په روژه کې دعباداتو رغبت او مینه زیاته وې زړونه یوڅه نرم اوپاسته وې راځئ ددي خوی او لوی
خصلت اهمیت په نبوي حدیثو کې وګورو :
رسول الله صلي الله علیه وسلم وایې : کله چې ستاسو کوم یوه روژه وې سبکي خبري دي نه کوې ، چیغي دي نه وهې که یوڅوک ښکنځل ورته وکړي نو ورته وایې دي چې زما روژه ده ، په یوه بل روایت کې راغلي : څوک چې د دروغو شاهدي اوپه هغه عمل پرینږدي او له جهل نه ځان ونه ژغورې نو له خوراک او څښاک نه دده خولي نیولو ته الله اړتیا نلرې
وإذا كان يوم صوم أحدكم فلا يرفث ولا يصخب، فإن سابّه أحدٌ أو قاتله فليقل: إني امرؤ صائم. [متفق عليه]، وقال : ومن لم يدع قول الزور والعمل به والجهل، فليس لله حاجة في أن يدع طعامه وشرابه [رواه البخاري].
درنو وروڼو او پتمنو خوندو ! روژه د میني او خپلوې پالني میاشت ده زموږ ټولنیز ي اړیکي هروخت په ګواښنده حالت کې وې ورور له ورور زامن له پلار او داسي نور خپلوان په نری خبره یوه بل ته په قهر اوغوسه وې ترمنځ یې تعلقات پریکړې وي او په مودو مودو له یوه بل
سره خپه او دښه او بد پوښتنه یې درولي وې ، نودا هغه میاشت ده چې که موږ همداسي تروش او تروه سره پآته یو ، یوه بل ته ترڅنګ څنګ ګورو بیځایه خوابدي او خپګان غځوو او دا حماقت په غیرت سره هم نوموو !! نو بیا پر پشلمي دخولو تړلو او ماښام یې خلاصولو کوم عمل چې کیږې دابي ګټي دی دي ته دالله هیڅ
اړتیا نشته ...
راځئ په روژه کې مینه ، تسامح او بل بښل زده کړو او عملي یې کړو که موڅوک خپه کړي وي خوشاله یې کړو که مو دچا حق خوړلی او زورولی مو وې راضي او حق یې ورستون کړو ....
په لمانځه د دریدلو له ادابو نه یو غوره ادب دا هم دی چې که څنګ ته ملګری دي په اوږه لاس کیږدي او ځان ته دي ورنږدي کوې نو ته باید په نرمه ورنږدي شې رسول الله صلي الله علیه وسلم په دي اړه وایې : ستاسو غوره هغه څوک دی چې وږه یې نرمه وې : خیرکم الینکم منکبا ،
ما ډیری افغانان په داسي حالت کې ازمویلي دي چې ددوی په اصطلاح په ځان نر مچ نه پریږدي که یې اوږي ته لاس ور وړې نو برګ به درته وګورې ! په حرمینو او نورو ډیرو ځایونو کې مې د مختلفو جنسیاتو خلک لیدلی هغه ترموږ ډیر نرم او پاسته وې خو موږ ماشاء الله تل په غوسه او عبوسا قمطریرا .....
موږبه ترڅو کلک او کرخت یو ؟ موږ به ترڅو زورور او یوه بل ته ببر ګرځو؟ موږ به ترڅو دتربګنیو او بیځایه غیرتونو په نوم دحماقت له لاسه یوبل کړوو او زوروو ؟ موږ به ترڅو سخت زړي او دکاڼو زړونه په سینو کې شوروو ؟
خصلت اهمیت په نبوي حدیثو کې وګورو :
رسول الله صلي الله علیه وسلم وایې : کله چې ستاسو کوم یوه روژه وې سبکي خبري دي نه کوې ، چیغي دي نه وهې که یوڅوک ښکنځل ورته وکړي نو ورته وایې دي چې زما روژه ده ، په یوه بل روایت کې راغلي : څوک چې د دروغو شاهدي اوپه هغه عمل پرینږدي او له جهل نه ځان ونه ژغورې نو له خوراک او څښاک نه دده خولي نیولو ته الله اړتیا نلرې
وإذا كان يوم صوم أحدكم فلا يرفث ولا يصخب، فإن سابّه أحدٌ أو قاتله فليقل: إني امرؤ صائم. [متفق عليه]، وقال : ومن لم يدع قول الزور والعمل به والجهل، فليس لله حاجة في أن يدع طعامه وشرابه [رواه البخاري].
درنو وروڼو او پتمنو خوندو ! روژه د میني او خپلوې پالني میاشت ده زموږ ټولنیز ي اړیکي هروخت په ګواښنده حالت کې وې ورور له ورور زامن له پلار او داسي نور خپلوان په نری خبره یوه بل ته په قهر اوغوسه وې ترمنځ یې تعلقات پریکړې وي او په مودو مودو له یوه بل
سره خپه او دښه او بد پوښتنه یې درولي وې ، نودا هغه میاشت ده چې که موږ همداسي تروش او تروه سره پآته یو ، یوه بل ته ترڅنګ څنګ ګورو بیځایه خوابدي او خپګان غځوو او دا حماقت په غیرت سره هم نوموو !! نو بیا پر پشلمي دخولو تړلو او ماښام یې خلاصولو کوم عمل چې کیږې دابي ګټي دی دي ته دالله هیڅ
اړتیا نشته ...
راځئ په روژه کې مینه ، تسامح او بل بښل زده کړو او عملي یې کړو که موڅوک خپه کړي وي خوشاله یې کړو که مو دچا حق خوړلی او زورولی مو وې راضي او حق یې ورستون کړو ....
په لمانځه د دریدلو له ادابو نه یو غوره ادب دا هم دی چې که څنګ ته ملګری دي په اوږه لاس کیږدي او ځان ته دي ورنږدي کوې نو ته باید په نرمه ورنږدي شې رسول الله صلي الله علیه وسلم په دي اړه وایې : ستاسو غوره هغه څوک دی چې وږه یې نرمه وې : خیرکم الینکم منکبا ،
ما ډیری افغانان په داسي حالت کې ازمویلي دي چې ددوی په اصطلاح په ځان نر مچ نه پریږدي که یې اوږي ته لاس ور وړې نو برګ به درته وګورې ! په حرمینو او نورو ډیرو ځایونو کې مې د مختلفو جنسیاتو خلک لیدلی هغه ترموږ ډیر نرم او پاسته وې خو موږ ماشاء الله تل په غوسه او عبوسا قمطریرا .....
موږبه ترڅو کلک او کرخت یو ؟ موږ به ترڅو زورور او یوه بل ته ببر ګرځو؟ موږ به ترڅو دتربګنیو او بیځایه غیرتونو په نوم دحماقت له لاسه یوبل کړوو او زوروو ؟ موږ به ترڅو سخت زړي او دکاڼو زړونه په سینو کې شوروو ؟
ليست هناك تعليقات:
إرسال تعليق